Recenzje książek nietypowych PUA Panda

Mo�esz zacz�� swoj� recenzj� ciekawym cytatem z omawianej ksi��ki. Ocena przedmiotu recenzji i jego wartości musi być w miarę możliwości obiektywna, wystawiona z pełną odpowiedzialnością, a więc na podstawie ogólnie przyjętych kryteriów, rzetelnie uzasadniona i przemyślana. Uważam, że bohaterowie są… dość nudni, nieco bezpruderyjni, a wątki odnoszące się do seksu trochę rozczarowujące zbytnią wulgarnością. Autor bardzo dokładnie odpowiada na te pytania, ale jeżeli ktoś chce poznać odpowiedzi musi sięgnąć po książkę i ją przeczytać.

Pomaga w podjęciu decyzji o zakupie książki – jeśli nie jesteś pewien, czy dana książka jest warta przeczytania, recenzje mogą pomóc Ci w podjęciu decyzji. Opinie innych czytelników mogą Cię przekonać do zakupu lub odwrotnie, skłonić do poszukiwania innej książki. Dziękuję Wydawnictwu FILIA, że miałam okazję przeczytać kolejną powieść Marcela Mossa dzięki współpracy barterowej. Dziękuję Wydawnictwu FILIA, że mogłam przeczytać tę powieść dzięki współpracy barterowej.

Przewodnik po osteopatii wisceralnej – recenzja książki

Interesująca mnie tematyka zmienia się z wiekiem, nastrojem, pod wpływem chwili. O tym, co w moim odczuciu warto przeczytać, a na co szkoda poświęcać czas. Teraz wiesz ju� doskonale, jak napisa� dobr� recenzj� ksi��ki. Je�li zapragniesz cz�ciej publikowa� swoje opinie na temat przeczytanych lektur, spróbuj podczas czytania mie� pod r�k� ma�y notes, w którym na bie��co b�dziesz notowa� swoje spostrze�enia. To znacznie u�atwi Ci pó�niejsz� prac�, poniewa� z�apiesz wszystkie warto�ciowe my�li i uwagi, które zazwyczaj szybko si� ulatniaj� i potem trudno do nich wróci�. Masz za sob� ciekaw� lektur� i chcesz podzieli� si� wra�eniami nie tylko z bliskimi i przyjació�mi, ale równie� z szerszym gronem czytelników w sieci?

  • Szkoda tylko, że zamiast szukać pomocy u specjalisty szukały jej w… butelce.
  • Uważam, że bohaterowie są… dość nudni, nieco bezpruderyjni, a wątki odnoszące się do seksu trochę rozczarowujące zbytnią wulgarnością.
  • Jeżeli ktoś lubi książki psychologiczne, w których poruszane są trudne, a może nawet skomplikowane relacje między ludźmi to ta książka może okazać się właśnie tą, którą powinien przeczytać.
  • Na szczęście trafił do Happy Endu, a tam już zajęły się nim i jego smutkami inne pensjonariuszki.

Powinna zainteresować nie tylko specjalistów, ale głównie rodziców. Koniecznie podziel się z nami swoimi odczuciami po przeczytaniu naszych artykułów. Jeśli znasz jakieś ciekawe książki to chętnie je przeczytamy i dodamy recenzję.

Konkurs! Wygraj voucher od Slowhop na wyjazd w duchu slow i książkę „Zadry”

Samotność potrafi zabić, jeżeli po drodze spotka sprzymierzeńców jakimi są w danej chwili alkohol czy narkotyki. Jedna z kobiet upada już tak nisko, że sama nie potrafi się podźwignąć i tu dopiero widać jak bardzo potrzebna jest szczera, prawdziwa pomoc kogoś, kto nie potępia tylko współczuje, bo dokładnie wie w jak wielkim dole znalazła się ta ofiara alkoholu. Kiedy dostałam propozycję przeczytania tej powieści to najpierw przyjęłam to z pewnego rodzaju zaciekawieniem, a po chwili poczułam przed tą książką… strach. ZANURZONE W ZATRACENIU to dramat obyczajowy poruszający temat alkoholizmu kobiet. Spośród nadesłanych propozycji staramy się wybierać najlepsze, najciekawsze książki z danej dziedziny.

Robert Michniewicz to były oficer polskiego wywiadu. Jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego oraz studiów podyplomowych w Polskiej Akademii Nauk. W roku 1984 jako jeden z prymusów ukończył Ośrodek Kształcenia Kadr Wywiadowczych. W polskim wywiadzie przepracował 23 lata, z czego 11 lat za granicą. Realizował zadania wywiadowcze na Bliskim Wschodzie, w Ameryce i Europie.

Polecamy

Kto wie, a może dzięki nam odkryjesz wielką pasję do książek i kiedyś to Ty podzielisz się z nami swoją opinią. Pod lupę wzięliśmy takie pozycje jak terapia czaszkowo-krzyżowa, „Taśmy anatomiczne, czyli inny sposób patrzenia na ciało ruchu”, „Techniki powięziowe i membranowe”, jak również „Architektura żywej powięzi człowieka”. Wśród książek o terapii czaszkowej swoje miejsce znalazła dzieci czytają pozycja w całości poświęcona naszym najmłodszym pociechom.

Chociaż fabuła jest dwutorowa to zdecydowanie główną jej osią jest linia historyczna odnosząca się do młodości Basi i wydarzeń wojennych, do życia w lesie wśród polskich partyzantów. To opowieść o pięknej przyjaźni, która zrodziła się między dwoma mężczyznami i młodą kobietą. Przyjaźni, która była nie tylko uczuciem, ale i wyzwaniem.

Świetnie natomiast autor przedstawił problemy małżeńskie i to jak trudno czasami ludziom jest je pokonywać. Gdzie zamiast szczerej rozmowy stosuje się uniki i ucieczki w alkohol, w przygodny seks, milczenie a nawet w agresję. A czasami wystarczy zwykła rozmowa, w której jedna czy druga strona wyłuszczy swoje żale, zawiedzenia czy oczekiwania.

Recenzja książki to analiza i ocena danego dzieła literackiego, w której recenzent wyraża swoją opinię na temat różnych aspektów książki, takich jak styl pisania, fabuła, postacie, przesłanie, itp. Recenzja może również zawierać podsumowanie treści książki, a także jej mocne i słabe strony. Za mało mi było w tej książce „Mossa” którego „pióro” poznałam w innych powieściach, może dlatego nie zachwyciłam się tą lekturą co nie znaczy, że nie sięgnę po kolejne książki autora, ale przyznam szczerze, że chyba spodziewałam się czegoś innego. Anna Rybakiewicz weszła na rynek książek z wielkim przytupem, od pierwszej powieści, którą wydała, stała się ulubioną autorką wielu czytelniczek i czytelników. I muszę przyznać, że od jej książek trudno jest się oderwać, a fabuły zostają w głowie na długi czas. Z przyjemnością sięgam po jej kolejną powieść.

Jest absolwentką Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku, od 2016 roku wykonuje zawód radcy prawnego. Prywatnie jest szczęśliwą mężatką i mamą dwójki dzieci. Uwielbia słuchać ludzkich historii, intrygują ją losy przodków, do których niejednokrotnie odnosi się w swoich powieściach. W fabułach często inspiruje się prawdziwymi wydarzeniami co sprawia, że jej powieści czyta się z zapartym tchem.